Menu
راهکارهای درمانی استاندارد
برای سرطان پروستات
برای بیمارانی که مشخص شده سرطان پروستات دارند و سرطان به غده‌ی پروستات محدود مانده، پزشک معمولاً سه راهکار درمانی پیشنهاد می‌کند:
مراقبت دائم
در بعضی از انواع سرطان پروستات، رشد پروستات به‌قدری کُند است که وضع وخیمِ بیماری غالباً به عمر طبیعیِ بیمار متعارف قد نمی‌دهد.
به‌عبارت دیگر، بیمار با بیماری فوت می‌کند، نه از بیماری.
این توصیه با توجه به میزان تهاجمی‌بودن سلول‌های سرطانی در زیر میکروسکوپ صورت می‌گیرد؛ چیزی که به آن «سطح» می‌گویند.
اگر سطح بیماری گلیسون ۶ تشخیص داده شود، معمولاً مراقبت دائمی توصیه می‌شود.
در این حالت، هیچ درمان عملی‌ای لازم نیست و با آزمایش منظم PSA و نمونه‌برداری پروستات و ام‌آر‌آی، تحت نظر می‌مانید.
بااین‌حال، مردانی با نوع خاصی از سرطان پروستات با گلیسون ۶ ممکن است به درمان احتیاج پیدا کنند. این حالت از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
به‌مرور، اندک احتمالی هست که سرطان پیش‌روی کند و تهاجمی شود؛ اما به‌لحاظ آماری، این احتمال کم است.
جراحی
در بعضی از انواع سرطان پروستات که بیشتر تهاجمی است، ممکن است جراحی و برداشتن کاملِ پروستات لازم شود.
به این روش، «پروستاکتومی رادیکال» می‌گویند (که با روش‌های باز یا روبوتیک انجام می‌گیرد).
سرطان‌های تهاجمی‌تر با گلیسون بیشتر (۷ یا بیشتر) مشخص می‌شود؛ مرحله‌ای پیشرفته‌تر از سرطان یا میزان بیشتری از PSA (آزمایش خون).
پیامدهای طولانی‌مدت عمل جراحی چه‌بسا تأثیر چشمگیری بر نعوظ و رابطه‌ی جنسی و همین‌طور کنترل ادرار بگذارد؛ چیزی که ممکن است به بی‌اختیاری شدید (و نشت غیرارادی ادرار) بینجامد.
این موضوعات را باید با اورولوژیست خود در میان بگذارید.
پرتودرمانی
یکی از جایگزین‌های عمل جراحیِ پروستات، پرتودرمانی است.
انواع زیادی از پرتودرمانی را می‌توان به کار برد؛ از جمله پرتودرمانی خارجی یا کاشت دانه‌ی رادیواکتیو (براکی‌تراپی).
پرتودرمانی از جراحی کم‌تهاجمی‌تر است؛ اما جلسه‌های درمانی آن ممکن است چندین روز یا چندین هفته طول بکشد.
درست مثل جراحی، بعد از این عمل ممکن است مشکل نعوظ یا کنترل ادرار پیدا کنید.
علاوه‌براین، به‌دلیل آسیب جانبی‌ای که بر اثر پرتودرمانی به مثانه و روده وارد می‌شود، ممکن است عوارض دیگری بروز پیدا کند که بر عملکرد این دو اندام تأثیر می‌گذارد.
همچنین احتمال دارد بر اثر تماس با پرتوهای رادیواکتیو، در بلندمدت به سرطان‌های دیگری دچار شوید (هرچند به‌ندرت این اتفاق می‌افتد).
این موضوعات را باید با متخصص غدد و پرتودرمانی که این‌گونه درمان را انجام می‌دهد، در میان بگذارید.
جز جراحی یا پرتودرمانی، آیا هیچ روش دیگری هست که مشکلات جنسی یا ادراری پیش نیاورد و درعین‌حال، سرطان پروستات من را به‌خوبی درمان کند؟
درمان کانونی نانونایف برای سرطان پروستات درست همین خواسته را برآورده می‌کند: به‌طرز کارسازی سرطان پروستات را درمان می‌کند و درعین‌حال، مشکل نعوظ و کنترل ادرار پیش نمی‌آورد.
عمل نانونایف چیست؟
نانونایف نوعی درمان کانونی برای سرطان پروستاتی است که به غده‌ی پروستات محدود مانده است.
این روش بسیار کم‌تهاجمی است و فقط قسمتی از غده‌ی پروستات را درمان می‌کند که به سرطان پروستات آلوده شده است. سلول‌های عادی پروستات را دست‌نخورده نگه می‌دارد.
فایده‌ی این روش این است که مشکلی در فعالیت جنسی و کنترل ادرار پیش نمی‌آورد.
در این روش، میل‌هایی را دور غده قرار می‌دهند و با فناوری منفذسازیِ الکتریکی برگشت‌ناپذیر (IRE)، ارتعاش‌های الکتریکی نیرومندی را به سلول‌های سرطانیِ بین میل‌ها منتقل می‌کنند و این کار این سلول‌ها را تخریب می‌کند.
بافت‌های سالمِ خارج از میل‌ها دست‌نخورده و آسیب‌ندیده می‌ماند.
وقتی به‌کمک امواج فراصوت به خواب رفته‌اید، اورولوژیستْ میل‌ها را یک‌راست وارد غده‌ی پروستات می‌کند.
عمل حدود یک ساعت زمان می‌برد و در همان روز مرخص می‌شوید.
چند روز بعد از عمل می‌توانید فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرید.
پژوهش‌های کنونی نشان داده است که میزان مهار سرطان با روش نانونایف به‌اندازه‌ی میزان مهار سرطان در بیمارانی است که بعد از ۵ سال بررسی، عمل جراحی می‌کنند.
متأسفانه روش درمانی نانونایف در انتاریو تحت پوشش بیمه (OHIP) نیست و بابت آن باید هزینه‌ای پرداخت کرد.
